به گزارش “افتاب شرق”، این تنیسور برجسته اسپانیایی در ۳۸ سالگی به دوران حرفه‌ای خود آخر داد.

رافائل نادال امروز پنجشنبه خبرداد که به طور رسمی از تنیس حرفه‌ای کناره گیری می‌کند. او در ویدئویی احساسی او گفت: «من بازنشسته می‌شوم.»

نادل ۳۸ ساله اهل ماناکو با ۹۲ گفتن قهرمانی راکت خود را آویزان کرد. او توانست ۲۲ گفتن قهرانی در گرند اسلم کسب کند. علاوه بر کسب مدال طلای بازی‌های المپیک، هم در یک‌نفره و هم در دو ضرب، پنج قهرمانی در جام دیویس نیز در کارنامه افتخارات او دیده می‌شود.

نادال خبرداد که آخرین تورنمنت او جام دیویس ۲۰۲۴ (۲۹ آبان تا ۴ آذر) خواهد می بود و سپس برای همیشه تنیس را کنار می‌گذارد.

نادال درمورد خداحافظی خود گفت: «من زیاد شوق‌زده هستم که آخرین تورنمنت من جام دیویس به نمایندگی از کشورم است. این آخر یک چرخه است، چون یکی از اولین نشاط‌های من فینال همین جام در سویا در سال ۲۰۰۴ می بود.»

رافا نادال، پادشاه ۱۴ رولان گاروس، با ۲۲ گفتن گرند اسلم، راکت خود را در فینال مالاگا آویزان خواهد کرد، که در آن اسپانیا برابر هلند اولین بازی خود را خواهد داد.

دوران حرفه‌ای او تحت تأثیر یک صدمه جدی مفصل ران قرار گرفت، که او را ناچار کرد در سال ۲۰۲۳ تحت عمل جراحی قرار گیرد و همین صدمه دیدن در نهایت او را به سمت بازنشستگی سوق داد.

نادال در ویدیوی خداحافظی خود او گفت: «من در حال بازنشستگی از تنیس حرفه‌ای هستم. حقیقت این است که سال‌های سختی را پشت سر گذاشتم، به خصوص دو سال تازه. فکر می‌کنم نتوانستم بدون محدودیت بازی کنم و همین علتشد تا این تصمیم را بگیرم.

در این زندگی همه چیز یک اغاز و یک آخر دارد. فکر می‌کنم زمان مناسبی برای آخر دادن به حرفه‌ای طویل است. حرفه‌ای زیاد موفق‌تر از چیزی که هیچ زمان فکر می‌کردم. من زیاد شوق‌زده هستم که آخرین تورنمنت من جام دیویس به نمایندگی از کشورم است. این آخر یک چرخه است. من برای همه چیزهایی که توانسته‌ام در تنیس توانایی کنم بسیار خوش شانس هستم. از کل صنعت تنیس، راجر فدرر، جوکوویچ  و همه همکارانم برای سال‌های متمادی سپاس می‌کنم. من چیزهای بسیاری را با آنها پشت سر گذاشته‌ام و لحظات خوب بسیاری را زندگی کرده‌ام که تا آخر عمر به یاد خواهم داشت.»

او در رابطه تیم مربی‌گری و دستیارانش سخن بگویید کرد: «آنها کارگر نیستند، آنها دوستان من می باشند. آنها در همه لحظاتی که من به آنها نیاز داشته‌ام آنجا بوده‌اند. لحظات زیاد خوب، لحظات زیاد بد، لحظاتی که در آنها ناچار شده‌ام سرسخت بمانم و وقتی که ناچار شده‌ام اسایش داشته باشم. ما آنقدر کنار هم زندگی کرده‌ایم که توضیح آن دشوار است».

نادال سپس به خانواده‌اش اشاره کرد: «خانواده برای من همه چیز است. مادرم همه فداکاری‌هایی را که باید انجام می‌داد انجام داده است تا ما همیشه همه چیز داشته باشیم. همسرم، نری، ما ۱۹ سال است که با هم هستیم. او همراه کامل من در این سفر بوده است. هر روز به خانه رفتن و دیدن این که چطور پسرم هر روز در حال رشد است به من قدرتی می‌دهد که من را زنده نگه داشته و برای ادامه زندگی انرژی می‌دهد.»