احتمالا فکر کنید بوسیدن یک حرکت کاملاً انسانی و عاشقانه است و سابقه بسیاری هم ندارد؛ اما تحقیقات تازه مشخص می کند که داستان زیاد پیچیده‌تر و قدیمی‌تر است. دانشمندان دانشگاه آکسفورد تاریخچه تکاملی بوسیدن را بازسازی کرده‌اند و به نتایجی رسیده‌اند که نگاه ما را به این حرکت تحول می‌دهد. به نظر می‌رسد که نه‌تنها انسان‌ها، بلکه تعداد بسیاری از حیوانات دیگر نیز میلیون‌ها سال است که این کار را انجام خواهند داد.

محققان آکسفورد دریافته‌اند که اولین بوسه به گمان زیاد نزدیک به ۲۱.۵ میلیون سال پیش در بین اجداد مشترک انسان‌ها و میمون‌های بزرگ شکل گرفته است. دکتر «ماتیلدا بریندل» (Matilda Brindle)، زیست‌شناس تکاملی دانشگاه آکسفورد، توضیح می‌دهد که شامپانزه‌ها، بونوبوها و انسان‌ها همه انها یکدیگر را می‌بوسند. این شباهت رفتاری مشخص می کند که آخرین جد مشترک این گونه‌ها نیز قطعاً این کار را انجام می‌داده است. به این علت، بوسیدن یک حرکت مدرن نیست، بلکه میراثی کهن از دوران پیشاتاریخ است.

نگاهی به تاریخ طویل بوسه

تحقیقات مشخص می کند که نئاندرتال‌ها نیز اهل بوسیدن بودند و حتی به گمان زیادً بین انسان‌های خردمند (ما) و نئاندرتال‌ها نیز بوسه ردو‌بدل شده است. شواهد این ادعا از بازدید DNA و میکروب‌های دهانی به دست آمده است. وجود باکتری‌های مشترک در بزاق انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها ثابت می‌کند که این دو گونه برای صدها هزار سال بعد از جدایی تکاملی، هم چنان با هم تبادل بزاق داشته‌اند. این یعنی رابطه بین اجداد ما و نئاندرتال‌ها صمیمانه‌تر از چیزی بوده که قبلاً فکر می‌شد.

در این مطالعه دانشمندان تعریفی دقیق (و احتمالا غیررمانتیک) برای بوسه اراعه کرده‌اند: «تماس دهان‌به‌دهان غیرتهاجمی که با حرکت لب‌ها همراه است و مقصد آن انتقال غذا نیست.» با این تعریف، حیوانات بسیاری در دایره موجوداتی قرار می‌گیرند که این حرکت را انجام خواهند داد: برای مثال می‌توان به شامپانزه‌ها، بونوبوها، خرس‌هاس قطبی، گرگ‌ها، سگ‌های دشتی و حتی مرغ‌های دریایی آلباتروس اشاره کرد.

اما چرا موجودات زنده یکدیگر را می‌بوسند؟ این سوال تا این مدت یک معمای تکاملی بزرگ است. بوسیدن برخلاف تعداد بسیاری از رفتارها، مزیت آشکاری برای بقا ندارد (همانند غذاخوردن) و حتی می‌تواند خطر انتقال بیماری را افزایش دهد. بااین‌حال، دانشمندان چند نظریه مهم دارند: امکان پذیر بوسه از حرکت تمیزکردن یکدیگر در بین اجداد ما نشأت گرفته باشد. این چنین بوسیدن روشی صمیمی برای بازدید حالت سلامتی و سازگاری ژنتیکی جفت احتمالی است (از طریق بو و طعم بزاق).

دکتر بریندل پافشاری می‌کند که نباید این حرکت را فقطً به علت جنبه‌های عاشقانه آن در انسان، نادیده گرفت. فهمیدن این که بوسیدن رفتاری مشترک با دیگر گونه‌ها است، به ما پشتیبانی می‌کند تا جایگاه خود را در طبیعت بهتر بشناسیم.

یافته‌های این پژوهش در ژورنال Evolution and Human Behaviour انتشار شده است.