در روزهایی که آلودگی هوا، کم آبی، قیمت دلار، معیشت مردم و….. عرصه زندگی را بر مردم تنگ کرده و از امید جز کورسویی باقی نمانده خبرهای ریز و درشت سیاسی و اجتماعی امکان پذیر اغاز تحمل را تا جایی پایین آورد که تبعات اجتماعی جبران ناپذیری داشته باشد.

خبر امروز صبح مختصر می بود:« مجلس: مهریه زیاد تر از ۱۴ سکه دیگر مجازات زندان ندارد»

مجلس نشینان گرامی به طرفه العینی به مصوبه کاملا عیب دار چه از لحاظ شرعی و چه از لحاظ قانونی رای دادند و قانونی تازه تصویب کردند و چنان خوشحالی سر دادند که رسانه ها هم از شنیدن جمله «ای جونم» شگفتی کردند که جناب حضرات نماینده انگار جملگی در روبه رو لشکر زنان ایرانی به پیروزی رسیدند.

جدا از مزاح، چرا باید طرحی که ایرادات حقوق زیاد دارد و حداقل نیمی از جامعه که زنان می باشند را اقناع نمی کند، حتی دولت با آن مخالفت کرده و کمیسیون وابسته هم نظری در رابطه آن ندارد با این چنین سرعتی تصویب شود.

همانطور که اشکار است مهریه قرادادی بین دو شخص است که طرفین ازدواج قبول می کنند و اکنون قانونگذار چنان بیکار است که در جانبداری و به سود یکی از طرفین داخل گود می شود و قانونی را به سود احتمالا ۳۰۰۰ نفر زندانی مهریه تصویب می کند!

در جایی که تعداد بسیاری از لوایح و مطرح های حمایتی از زنان ابتر مانده و بین مجلس و دولت و دیگر نهادها در رفت و آمد است چرا باید این چنین طرحی بدون در نظر گرفتن نظرات کارشناسان اجتماعی و حقوقدان ها و حتی دولت به این شدت تصویب شود.

حتی در روزهایی که کمر تعداد بسیاری از اقشار جامعه زیر بار تورم و گرانی خم شده است چه لزومی دارد که مجلس بودجه و توان خود را صرف این چنین موضوعی کند.

 حتی اگر بخواهیم بین این نوشته و او گفت و گو فانون جوانی جمعیت ارتباطی اشکار کنیم و در بدترین حالت مردان را آنقدر بی دفاع ببنییم که بخواهیم با پشتوانه قانون از ازدواج آنها حمایتکنیم باز هم جای سوال دارد مردی که باید در همه ابعاد اقتصادی و اجتماعی و حتی فردی از طرف قانون حمایتشود چطور اراده ای برای حل مشکلات فردی خود بدون توسل به زور قانون دارد؟!

مهریه همانطور که از نامش پیداست نشانه مهر و محبت مرد به زن است ولی متاسفانه در فقدان قانونی اشکار در ازدواج، برای زنان نقش ضمانت ازدواج را گرفته است که در تعداد بسیاری از موارد همانند گرفتن حق طلاق یا حضانت فرزندان و …. از مهریه منفعت گیری می شود یقیناً که نمی توان از شکل نادرست و ناموجه منفعت گیری از مهریه برای کاسبی نیز غافل شد که آن هم به ضعف قانون بر می گردد.

واقعا اگر مجلس به جستوجو راهکاری جدی برای حل معضل مهریه می گردد باید به دو طرف این قضیه یعنی هم زن و هم مرد دقت کند و نیازهای هر دو طرف لحاظ شود و به عبارتی به قانون ازدواج سر و سامانی دهد نه این که قانونی مبهم تصویب کند.

از طرف دیگر آیا مجلس به زنان و دخترانی که قربانی کودک همسری و ازدواج اجباری می باشند، دقت کرده است. این زنان زیاد تر با ناکامی در ازدواج روبه رو می شوند و چون طبق معمول از لحاظ اجتماعی و مالی تحت سیطره ی همسر بوده اند سپس از طلاق، مهریه ابزاری برای اغاز مجدد زندگی جدا گانه برای آن ها است.

به هر حال تصمیمی که امروز در مجلس گرفته شد به قدری بد می بود که حتی نماینده تهران نیز به آن معترض شد و در نهایت او گفت : دیگر به این مجلس امیدی نداریم.

مجلس باید بداند تصمیمی که امروز گرفته شد تبعات اجتماعی سنگینی خواهد داشت و بازی سه طرف باخت برای مجلس، مردان و بنیان خانواده خواهد می بود.