درگیری های در فاصله نزدیک بین خودروهای زرهی زیاد مرگبار است. در میدان نبردی که با گفتن نبرد چاقو با چاقو شناخته می بشود، گلوله های سوراخ کننده زره با حداکثر انرژی جنبشی ضربه می زنند و با ضربه زدن در زاویه مناسب به تکه صدمه پذیر زره عقبی گمان این که نیروهای دشمن در داخل ماشین زرهی کشته شوند زیاد تر از حد معمول است. و اگر نبرد به یک طرف متمایل بشود، گمان این که آن طرف صدمه نبیند ضعیف تر است.

همه این عوامل به این معنی است که به ندرت پیش می آید که این چنین نبردهای نزدیکی با دوربین شکار بشود. ااما این اتفاق رخ داده است – دوئل ترسناک بین یک پانتر آلمانی و تانک پرشینگ آمریکایی در نبرد کلن در آخر جنگ جهانی دوم یک مثال مشهور است.

اما در ماه نوامبر، دوربین یک هواپیمای بدون سرنشین اوکراینی یکی از این درگیری های نزدیک بین دو ماشین جنگی متعلق به اواخر جنگ سرد را ثبت کرد: یک خودروی جنگی پیاده نظام M۲A۲ ODS بردلی اوکراینی (IFV) و همتای شوروی آن، یک خودروی جنگی BMP.

این درگیری در نزدیکی یک تقاطع ریلی در حومه استپوف (حومه شمالی کلیدی شهر مستحکم آودیویکا) رقم خورد که از ماه اکتبر مورد حملات شدید روسیه قرار گرفته است. همان طور که زیاد تر اتفاق می افتد، این درگیری ها در تقاطع خطوط درختی رخ می دهند، که به گفتن موقعیت های دفاعی طبیعی و موانعی برای خطوط دید دشمن عمل می کنند – اما هیچ پوششی از هواپیماهای بدون سرنشین در حال پرواز در بالای سر فراهم نمی کنند.

خودروهای زرهی Bradley که توسط ایالات متحده به اوکراین اهدا شده، توسط تیپ ۴۷ پیاده ارتش اوکراین منفعت گیری می شد، که در اغاز ماه ژوئن ناظر اغاز یک نبرد دشوار با ضدحمله اوکراین می بود. نمی توان به طور دقیق او گفت که حریف او دقیقاً چیست – می تواند یک BMP – ۲ مسلح به یک توپ خودکار ۳۰ میلی متری، یا یک BMP – ۳ زره پوش مقداری بهتر با یک توپ ۱۰۰ میلی متری اضافی در کنار توپ ۳۰ میلی متری اش باشد.

ماشین BMP روسی در حاشیه جنگل زیاد نهان شده می بود، در حالی که بردلی با پوششی زیاد کمتری در طرف دیگر خط درختان در حال حرکت به سمت جلو است. اما انگارً خدمه بردلی از وجود BMP آگاه بودند، در حالی که عکس آن درست به نظر نمی رسد. احتمالا کنترلرهای این پهپاد اطلاعات مربوط به موقعیت BMP را به بردلی منتقل کرده باشند. اما بردلی ها دید حرارتی بهتری نیز دارند که امکان پذیر از آن برای شناسایی BMP روسی منفعت گیری کرده باشند.

چهارده ثانیه بعد از اغاز این ویدیو، توپ خودکار M242 Bushmaster متعلق به بردلی اغاز به پرتاب گلوله های آتش زای ۲۵ میلی متری (۱ اینچی) M۷۹۲ می کند. چندین گلوله پیش از موعد با برخورد به درختان و زمین منفجر می شوند. اما انفجارهای کوچک فرد دیگر نیز با برخورد به ماشین زرهی روسی دیده می بشود.

اگر خدمه بردلی به جای گلوله های آتش زا و خوشه ای M۷۹۲ از گلوله نفوذ در زره M۷۹۱ منفعت گیری کرده بودند، ممکن می بود درگیری به شدت با ورود گلوله به زره ماشین روسی به آخر برسد. اما احتمالا توپچی بردلی انتظار نداشت که به خودروهای زرهی دشمن برخورد کند و از قبل گلوله زره شکن آماده ای در لوله توپ خود نداشت.

در عوض، بعد از ۱۵ ثانیه زیر آتش قرار گرفته، خدمه شگفت زده BMP ماشین خود را به حرکت درآوردند – ابتدا از جنگل بیرون پریدند، و سپس از بردلی دعوا کننده دور شدند. در همین حال یک گلوله (احتمالا یک گلوله خمپاره) درست در ثانیه ۲۷ با فاصله مقداری از بردلی به زمین برف گرفته برخورد می کند.

با این حال، مانور فرار BMP، زره های جانبی و عقبی نازک تر آن را زیاد تر در معرض گلوله های بردلی قرار داد و BMP به شعاع انفجار دعوا توپخانه مهمات خوشه ای ۱۵۵ میلی متری (DPICM) داخل شد؛ دعوا ای که در غیر این صورت در ثانیه ۴۲ رخ نمی داد. مهمات احتمالی M۴۸۳A۱ یا M۸۶۴، بمب های کوچک (۷۲ یا ۸۶ عدد) با قوت نفوذ در زره را پخش می کند که هر کدام از آن ها با خرج قالبی قادر به نفوذ تا ۷۰ میلی متر زره می باشند.

به نظر می رسد مقصد این دعوا خوشه ای، نقطه ای باشد که طبق معمولً برای بردلی خودی ناامن (“خطر نزدیک”) در نظر گرفته می بشود. در ثانیه های پایانی ویدیو، انفجارهای کوچک مکرری دیده می بشود که در تاثییر آن بدنه BMP از برخورد بمب خوشه ای و گلوله ۲۵ میلی متری دچار انفجار می بشود.

سپس ویدیو همانجا به آخر می رسد و سرنوشت BMP نامشخص باقی می ماند. احتمالا مقصد از این برش مخفی کردن این باشد که ماشین موفق به فرار شده است. اما دور از انتظار به نظر می رسد – در آخر ویدیو، BMP در فضای باز قرار دارد، به نظر می رسد که خدمه بردلی برد مناسب را شناسایی کرده اند، و BMP نیز از قبل چندین ضربه را متحمل شده است. و اگر سرنشینان تصمیم پیاده شدن داشته باشند، رمپ عقب رو به ماشین بردلی باز می بشود.

کانال تلگرامی تیپ ۴۷ در رابطه با این درگیری تصریح می کند که «خودروهای آمریکایی [ بردلی ها ] در جبهه آئودیوکا در موثرترین حالت خود قرار دارند. زمان های بیشتری برای مانور دادن و نابود کردن روس ها وجود دارد». کلیپ این تیپ این چنین شامل تصاویری از دعوا پهپاد کامیکازه دید اول شخص (FPV) به یک BMP است که امکان پذیر همان چیزی باشد که در ویدیو دیده می بشود.

ویدئوی فرد دیگر در منطقه آودیوکا یک شبیخون جناحی (توسط بردلی) به یک جوخه متشکل از سه نفربر شنی دار زرهی روسی از نوع MT-LB را نشان می دهد. این خودروها حتی زره سبک تری نسبت به BMP ها دارند و فاقد سلاح هایی می باشند که بتوانند به بردلی صدمه برسانند. در کم تر از یک دقیقه، هر سه MT – LB به خاکستر تبدیل می شوند.

با این که بردلی ها زره سخت تری نسبت به BMP ها دارند، اما به سختی در برابر سلاح های دشمن – به اختصاصی موشک های هدایت شونده ضدتانک، توپخانه و گلوله های تانک – مصون می باشند. روسیه سرانجام موفق شد یک ماشین بردلی را که توسط خدمه اش در نزدیکی استپوف در ۶ دسامبر رها شده می بود، به چنگ آورده و به پشت جبهه منتقل کند.

تا اواسط دسامبر سال ۲۰۲۳، وبلاگ Oryx تعداد ۲۹ بردلی نابود شده و ۳۱ بردلی دیگر صدمه دیده یا رها شده را شمارش کرده می بود. این بدان معناست که از ۱۹۰ بردلی (شامل چهار مدل تخصصی شناسایی توپخانه M۷ BFIST) که آمریکا به اوکراین داده می بود، یک ششم آن ناوگان نابود شده و یک ششم دیگر بعد از هفت ماه نبرد شدید نیاز به تعمیر دارد.

در همین حال، تلفات تایید شده BMP ها (نابود، رها یا تسخیر شده) در طول نزدیک به دو سال جنگ از ۲،۱۰۰ دستگاه تجاوز می کند.

بردلی در روبه رو BMP

خودروی جنگی پیاده نظام بردلی تا حدی در جواب به سری خودروهای جنگی پیاده نظام BMP اتحاد جماهیر شوروی (IFV) گسترش یافت که ظرفیتی برای حمل سربازان را با توپ و تسلیحات موشکی ضدتانک ترکیب می کرد.

شاخه های پیاده نظام و سواره نظام مکانیزه ارتش آمریکا یک ماشین زرهی نفربر می خواستند که بتواند در یک مبارزه شاخ به شاخ با BMPها مقابله کند – چیزی که «تاکسی جنگی» حجیم M۱۱۳ تجهیزبه مسلسل های کالیبر ۵۰، امید چندانی به انجام آن نداشت.

در نهایت، خانواده خودروهای بردلی با وزن ۲۵ تا ۳۰ تن در قیاس با وزن ۱۳ تا ۱۹ تن همتایان روسی خود ساخته شدند. زیاد تر این تفاوت مربوط به زره است – زره جلویی بردلی در برابر گلوله های سوراخ کننده زره از یک توپ خودکار ۳۰ میلی متری BMP – ۲ مقاوم است، در حالی که یک BMP را می توان با گلوله های سوراخ کننده زره از یک توپ ۲۵ میلی متری بردلی به پنیر سوئیسی تبدیل کرد. حرف های می بشود که توپ خودکار BMP – ۲ تا این مدت هم می تواند زره کناری یا عقبی بردلی را ناکامی دهد.

هم بردلی ها و هم BMP ها به موشک های هدایت شونده ضدتانک قدرتمندی تجهیزمی باشند که می توانند به طور قابل مطمعن یکدیگر را نابود کنند. اما این نوشته نیاز به منفعت گیری از هدایت سیمی نیمه خودکار دارد – روشی که در واقع گمان برخورد با مقصد در فاصله نزدیک را کمتر از فاصله دور می کند. در نبرد استپوف، امکان پذیر این دو وسیله نقلیه نزدیک به حداقل برد تسلیحاتی (۶۵ متر برای یک TOW بردلی، ۷۰ متر برای یک موشک کونکورس BMP – ۲) بوده باشند. همین فاصله نزدیک نیز امکان پذیر امکان منفعت گیری از هدایت سیمی موشک را غیرممکن ساخته باشد.

در حالی که بردلی مزیت های فنی بیشتریی نسبت به BMP دارد، عامل تعیین کننده در درگیری ثبت شده در استپوف این می بود که خدمه بردلی ابتدا BMP را شناسایی کرده و با آن روبرو شدند. از نظر تاریخی، این نوشته بیشتر از هر عامل فرد دیگر برنده نبرد خودروهای زرهی را پیش بینی می کند.

دعوا پیشدستانه بردلی امکان پذیر به توانایی و آموزش خدمه اوکراینی، منفعت مندی از پهپاد فوق پیشرفته یا اپتیک حرارتی بردلی، یا شانس آشکار – یا احتمالا ترکیبی از هر سه – بستگی داشته باشد.