به گزارش “افتاب شرق”، پیروزی در آخرین ثانیه. راه رفتن روی لبه تیغ ‌‌بهترین توصیفی است که می‌توان از برد امروز منچسترسیتی روبه رو ‌‌وولوز داشت. با وجود موج‌های پیاپی دعوا منچسترسیتی آنها تا ‌‌دقیقه ۹۵ نتوانستند به گل پیروزی‌قسمت دست اشکار کنند تا در نهایت ‌‌یک کرنر و پرش بلند جان استونز به نجات‌شان آمد. ‌

نیمه اول مسابقه یک بازی کلاسیک منچسترسیتی در لیگ برتر می بود. ‌‌شاگردان گواردیولا با این که در خانه وولوز به میدان رفته بودند تنها ‌‌پنج دقیقه ملزوم داشتند تا روحیه بالای ناشی از بازی در زمین خودی ‌‌وولوز را سرکوب کرده و آنها را در زمین خودشان حبس کنند. اما ‌‌سیتی یک مشکل داشت: شاگردان گواردیولا نمی‌توانستند در دفاع ‌‌متراکم گرگ‌ها راه و رخنه‌ای اشکار کنند. ‌

تیم میزبان به خوبی در سازمان دفاعی‌اش جاگیر شده می بود و ترجیح ‌‌می‌داد چشم به راه زمان برای ضدحمله بماند. کاری که اکثر تیم‌های لیگ ‌‌برتری روبه رو سیتی انجام خواهند داد. در یکی از همین ضدحمله‌ها ‌‌نلسون سمدو از سمت راست ارسالی دیدنی به درون محوطه ‌‌جریمه کرد تا لارسن دروازه سیتی را باز کند. یک مهاجم نروژی گل اول ‌‌بازی را به ثمر رساند ولی نه مهاجم نروژی‌‌ای که همه انتظار داشتند: ‌‌ارلینگ هالند. ‌

سیتی یک بار دیگر در اغاز بازی هنگامی به اسکوربورد نگاه می‌کرد ‌‌می‌دید که عقب افتاده است. همانند چند بازی تازه آنها عقب افتاده ‌‌بودند و با تیمی روبه رو بودند که عقب نشسته و همه روزنه‌ها را ‌‌بسته است. سیتی به شکلی شگفت ایده‌ای برای شکستن این ایده ‌‌نداشت و پشت محوطه جریمه با پاسکاری‌‌های دائمی چشم به راه می بود ‌‌رخنه‌ای در دفاع حریف خود به خود باز شود. ‌

این سبک بازی سیتی و یقیناً درخشش ژوزه سا در درون دروازه علت ‌‌شد کم کم مطمعن به نفس ولووز افزایش اشکار کند. اوضاع تا آخرین ‌‌ثانیه‌ها برای تیم پپ بد پیش می‌رفت تا این که ستاره‌ای که هیچکس ‌‌انتظار نداشت از راه رسید. یوشکو گواردیول با یک شوت سهمگین از ‌‌راه دور با پای غیرتخصصی سیتی را به بازی برگرداند. ‌

این صحنه برای رئالی‌ها یک فلش‌بک می بود. برگشت به روزی که او در ‌‌دور اول یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان فصل قبل با شوتی شبیه ‌‌دروازه رئال را فرو ریخت و رئال را به باخت نزدیک کرد. وولوز سپس از ‌‌این گل دیگر از ضدحمله‌های ریسکی هم خودداری کرد و ترجیح داد ‌‌به دفاعش بچسبد تا از سیتی مساوی بگیرد. ‌

اما در آخرین ثانیه‌ها گلی به ثمر رسید که جنجالی می بود. سیتی صاحب ‌‌کرنر شد و فیل فودن با ارسالی بی‌نقص توپ را به دهانه دروازه ‌‌فرستاد تا جان استونز با پرشی بلند دروازه حریف را باز کند. استونز ‌‌آنقدر خوشحال می بود که به نظر می‌رسید در چمپیونزلیگ گلی مهم به ‌‌ثمر رسانده است. یقیناً خوشحالی هم او پر بیراه هم نبوده است. همین گل ‌‌و همین سه امتیاز امکان پذیر در نهایت تکلیف قهرمانی لیگ برتر ‌‌امسال را اشکار کند. ‌

در حالی که همه سیتیزن‌ها مشغول نشاط و فریاد زدن بودند نیمکت ‌‌وولوز با خشمگینی همه به داور اعتراض می‌کردند. آنها می‌انها گفتند ‌‌درست قبل از ضربه سر استونز برناردو جلوی سا قرار داشت و در ‌‌موقعیت آفساید بوده و روی این گل تاثییر داشته است. داور به سمت ‌‌مانیتور کنار زمین رفت. ‌

نفس‌ها در سینه حبس شده می بود و بی‌قراری را می‌شد در صورت پپ ‌‌گواردیولا تشخیص داد. داور چندین و چند بار صحنه را تماشا کرد و ‌‌اشکار می بود تصمیم گرفتن برایش دشوار است. یکی دو دقیقه ‌‌التهاب و عدم قطعیت بالاخره به آخر رسید و داور به این نتیجه ‌‌رسید که برناردو مانعی برای سا نبوده و جلوی دید او را نگرفته است. ‌‌گل سیتی تایید شد تا تیم پپ با این سه امتیاز موقتا بالاتر از لیورپول ‌‌به صدر جدول برسد.  ‌ ‌